De cliënten van De Vlasborch hebben het uitstekend naar hun zin.
door Corné Verschuren | foto’s John Smits
In de centrale ruimte van het complex in Vught is het gezellig druk. In de lokalen eromheen worden in kleine groepen allerlei activiteiten gehouden. Het varieert van houtbewerking, keramiek, muziek, werken in de moestuin en beweging tot haken, breien en een gespreksgroep over een boek of gedicht. Ook zijn er door het jaar heen speciale evenementen zoals bingo, diners en een kerstmarkt.
“De Vlasborch is een woonzorgcentrum waar mensen ouder dan 65 jaar met een visuele beperking terechtkunnen voor hun dagbesteding”, vertelt activiteitenbegeleider Simone Bouwhuis. Een deel van de mensen woont in het complex. “Zij kunnen hier dagelijks terecht voor hun dagbesteding. Ook de bewoners van de naastgelegen appartementen van de Charlotte van Beuningen Stichting zijn met een juiste indicatie welkom bij de activiteiten”, vertelt Simone.
Maar daar blijft het niet bij. “Mensen komen niet alleen uit Vught of omgeving. Er komen ook cliënten die vanuit huis enkele dagen per week met het groepsvervoer naar De Vlasborch komen. Maar er komen ook cliënten uit Eindhoven en Werkendam hier naartoe. Er kwam zelfs iemand vanuit Limburg met de trein naar Vught.”
Ook de 91-jarige Thea van Balkum uit Rosmalen komt sinds een jaar elke maandag en woensdag naar De Vlasborch. “In het begin was het even wennen vanwege mijn slechte zicht. Maar nu vind ik het keileuk. Ik ben vooral bezig met keramiek. Ik maak schaaltjes van klei die ik daarna beschilder. Ik heb hier al veel nieuwe dingen geleerd. Mijn kinderen zijn trots op ‘hun mam’”, lacht ze.
De cliënten van De Vlasborch kiezen hun activiteit voor een langere periode. Simone: “Dat geeft mensen wel wat houvast. Mensen zijn, op een enkeling na, pas op latere leeftijd slechtziend geworden. Sommige cliënten hebben daardoor het idee dat zij bepaalde dingen niet meer kunnen. Wij stimuleren de mensen juist om de activiteit te blijven doen. Mogelijk kunnen ze bijvoorbeeld hun oude hobby weer oppakken.”
Ieder op zijn eigen niveau en zelfstandig werken, is daarbij de leidraad. Waar nodig worden technische hulpmiddelen ingezet. Bijvoorbeeld een loep voor vergrotingen, beter licht of opvallende contrasten.
Sommige cliënten hebben daar baat bij. Zoals Annelies van Dongen (77). Ze woont in een van de appartementen van de Charlotte van Beuningen Stichting. Haken was haar grootste hobby, maar door haar verminderde zicht lukte het ‘geduldwerk’ niet meer. “Dat was best frustrerend. Door met een loeplamp te werken kon ik weer zelfstandig werken en mijn hobby oppakken”, legt ze uit.
Thecla Gottmer (77) woont op een van de zorgafdelingen van De Vlasborch in Vught. “Het is mijn tweede thuis geworden.” Ze draagt een donkere bril vanwege glaucoom. “Het is alsof ik de hele dag door een vuile ruit kijk. Breien was mijn grootste hobby, maar ik liet steeds vaker steken vallen. Bovendien kreeg ik last van mijn pols. Tegenwoordig maak ik ook twee keer per week met stagiaires een wandeling.”
Simone en haar collega’s streven ernaar om iedereen een leuke dag te bezorgen. “Veel cliënten ervaren de activiteiten als ‘er even lekker tussenuit zijn’. Velen zeggen aan het eind van de dag dat het gezellig was en dat ze de volgende week weer van de partij zijn.”
Niet alleen op De Vlasborch, maar ook voor de achterblijvers thuis is het een belangrijke dag. “Als iemand continu de zorg draagt voor een partner die slechtziend is geworden dan is de dagbesteding ook welkom. Mantelzorgers kunnen dan een dag bijkomen en zich weer opladen voor als hun familieleden thuiskomen.”
Sinds kort zijn de voorwerpen die Henk op de dagbesteding maakt te koop in de winkel ‘Onze kraam’ in Eersel. In het verleden was hij gewend om ook in zijn vrije tijd met zijn handen te werken. “Ik maakte alles zelf, zoals badkamers en keukens. Helaas ging dat op een gegeven moment niet meer. Het is nu de hele dag ‘mistig’. Hier doe ik vooral houtbewerking. Het mooie is dat we elkaar begrijpen. We zijn allemaal lotgenoten. Iedereen op De Vlasborch staat voor je klaar. Het voelt aan als een warm bad.” 
