Marijn voelt zich als een vis in het water in de studio
Marijn voelt zich als een vis in het water in de studio
door John van Enckevort | foto’s John Smits
Bij binnenkomst zit het eerste uur van Marijn Driessens programma Café LvC er bijna op. Op de valreep mogen wij nog meedoen aan de luisteraarskeuze: willen we Imagine van John Lennon horen, of toch Sweet Child O’ Mine van Guns N’ Roses? Die laatste hit wint het nipt (3-2) en zanger Axl Rose mag van technicus Ricardo (17) nog even doorzingen terwijl het nieuws van twee uur eigenlijk al begonnen is. Dat kan best een keer, vindt Marijn, “maar meestal draaien we een plaatje wel weg hoor”.
Van jongs af aan is de blindgeboren Marijn gek van radio luisteren. En dan met name de lokale omroepen, zoals Omroep Mill – voorloper van de zender waar hij nu zelf werkt - en piratenzenders. Mede hierdoor heeft hij een bijzonder brede muzieksmaak opgebouwd. Veel Nederlandstalig, maar zeker ook muziek uit de sixties en de seventies. Best opvallend, dat je iemand alles kunt vragen over muziek van meer dan dertig jaar voor zijn eigen geboorte. Marijn: “Ik ben bijvoorbeeld grote fan van de Nederlandse groep Earth & Fire, die vooral in de jaren zeventig furore maakte.” Die groep staat deze uitzending toevallig niet in het draaiboek. Wel komt een Zweedse supergroep uit ongeveer diezelfde periode aan bod: “Je hoorde I do I do I do I do I do van ABBA. “Hun mooiste liedje vind ik, maar als je goed luistert had het net zo goed van BZN kunnen zijn.”
Ricardo start een jingle in: ‘Als ik in de buurt ben, luister ik altijd naar Marijn met zijn programma Café LvC.’ Het is de overbekende stem van radio-dj Erik de Zwart en nee, het is geen Artificial Intelligence. “Zeker niet, ik ontmoette hem en heb natuurlijk meteen gevraagd of hij dit voor mijn programma wilde inspreken.” Een andere bekendheid, Prem Radhakishun, gaf Marijn zijn eerste kans op de radio. “Ik had zelf gebeld naar Radio4all, en toen ik in dat gesprek vertelde dat ik blind was, mocht ik eind 2023 een keer samen met Prem een programma maken.” Daarna is het balletje heel snel gaan rollen, slechts een paar weken later tekende Marijn een contract bij streekomroep Land van Cuijk.
In het eerste uur hebben de luisteraars onder andere al kunnen luisteren naar het nummer The Outsider. Een onbekend nummer van Danny Vera, drie jaar voor zijn grote doorbraak met Roller Coaster. En dat is precies de bedoeling van Marijns vaste rubriek ‘Onbekende van een Bekende’. De presentator strooit vervolgens nog wat informatie over de artiest Danny Vera de ether in. Dat hoort zo, vindt hij.
“Iedereen kan een plaatje draaien, ik probeer de luisteraar ook iets te vertellen wat hij of zij misschien nog niet weet.” En dus krijgt de luisteraar van Café LvC in het tweede uur een anekdote te horen over de atoombom op Hiroshima (vanwege Enola Gay van Orchestral Manoeuvres in the Dark) en weet iedereen nu dat Another 45 miles de eerste single was nadat The Golden Earrings besloten dat Golden Earring eigenlijk veel beter klonk.
Tijdens zijn programma zit Marijn steeds een beetje heupwiegend achter zijn microfoon. Behalve zijn telefoon, waarop hij af en toe controleert hoe laat het is, heeft hij niks bij zich. “Ik ben niet goed met braille en pc’s, daarom doe ik alles uit mijn hoofd. Eerlijk gezegd is dat wel het grootste nadeel van blind zijn als radiomaker. Maar voorlopig kom ik er altijd uit.” Ondertussen heeft René Froger gezongen over zijn eigen huis, zijn plek onder de zon waar hij gelukkig van wordt. Moeiteloos haakt Marijn hierop in door te vertellen waar hij zelf erg blij van wordt. Geen verrassing, dat is radio maken. En om bij het thema te blijven, vraagt hij het ook maar meteen aan luisteraar Sander. Die heeft hij toch aan de telefoon omdat hij het beroepenraadspelletje heeft gewonnen. Sander is erg gelukkig met de prijs (een douche-verwenpakket) en zo is de cirkel rond.
Wat opvalt is dat Marijn niet alleen gemakkelijk schakelt, maar er ook zeer ad rem voldoende grapjes doorheen gooit. Wel moet Ricardo vele malen per uitzending de microfoon precies op de juiste hoogte terugbrengen, omdat Marijn maar niet van de microfoonkap af kan blijven. Behalve dat er weinig blinde radiopresentatoren zijn, is Marijns talent ook bijzonder. Dat vindt zeker radioroutinier Jan Sommerdijk, toevallig ook in de Millse studio om voor Omroep Gelderland een item over Marijn te maken. “Vergeet niet dat hij pas net 17 jaar is. De manier waarop hij overgangen maakt van een gesprekje naar een plaat en andersom is gewoon erg knap en origineel. We gaan nog veel van hem horen, denk ik zomaar.”
Dat hoopt Marijn ook: “Ik zit op de Visioschool in Grave, waar scholieren met een visuele beperking extra begeleiding krijgen. Daar doe ik de theoretische leerweg van het vmbo. Maar het zal geen verrassing zijn als ik zeg dat mijn ambitie stiekem bij een baan bij de nationale radio ligt.” 
