Een paar jaar geleden speelde Wilma Lems de hoofdrol in de rubriek levensverhaal van De Stem van Grave. Sinds kort is ze donateur van de KSBS en ontvangt ze elk kwartaal De Stem in haar mailbox.
door Jenneke van Dongen
In het dagelijks leven is Wilma bibliothecaresse en werkt ze als programmamaker bij BiblioPlus in Cuijk. “Een van de activiteiten die ik vanuit mijn werk organiseer is het Oogcafé”, vertelt Wilma. “Een jaar of vier geleden werd ik lid van de Oogvereniging en ik verbaasde me er toen over dat er in mijn regio geen Oogcafé georganiseerd werd. Dat heb ik, in overleg met de Oogvereniging, opgestart. Al vanaf het begin, direct na de corona periode, is er een grote groep vaste bezoekers. Met een paar mensen bedenken we steeds een ander thema. Niet alleen vanuit mijn werk vind ik dit heel waardevol, maar ook omdat ik zelf een visuele beperking heb. Lotgenotencontact is zo belangrijk. Je kunt in de groep jezelf zijn en je visuele beperking speelt helemaal geen rol.”
Als gevolg van het feit dat de moeder van Wilma in aanraking kwam met rode hond tijdens de zwangerschap, is bij Wilma het netvlies van haar beide ogen beschadigd. Ze heeft 15% zicht en tegenwoordig zou je daarmee meestal niet meer naar een Visio school gaan, maar begeleiding krijgen op een reguliere basisschool. “In mijn tijd ging je nog wel naar een Visio school en daar heb ik enorm veel aan gehad. Ik heb er zelfvertrouwen opgebouwd en dat heeft me erg geholpen bij mijn studie en mijn werk.”
Sinds kort is Wilma donateur van de KSBS. Waarom eigenlijk? “Ik vind het mooi wat de KSBS doet. Het ondersteunen van projecten voor blinden en slechtzienden op allerlei gebied is heel waardevol. En fijn dat je daar in De Stem van alles over kunt lezen. Overigens vind ik vooral de rubriek ‘levensverhaal’ heel boeiend, met name ook vanuit de herkenning. Het is heel inspirerend om te lezen hoe andere mensen met hun visuele beperking omgaan.” 
